Στις 10 Μαρτίου 1819, ο Ιωάννης Καποδίστριας, μετά από έντεκα χρόνια απουσίας, επέστρεψε στην Κέρκυρα από την Πετρούπολη, όχι ως απλός διπλωματικός υπάλληλος, όπως έφυγε, αλλά ως ο υπουργός των Εξωτερικών της Ρωσίας. Η μητέρα του δεν ζούσε και ο πατέρας του ήταν πάνω από ογδόντα χρονών. Θα τον έβλεπε για τελευταία φορά. Έγραψε «Η μήτηρ μου δεν ευρίσκετο πλέον εν ζωή. Ο πατήρ μου, εναναβλέπων με μετά υπερδεκαετή απουσίαν, ανέκτησεν ολίγους μήνας ζωής και ηδυνήθη να μου δώση την ευλογίαν του προ της αναχωρήσεώς μου. Τούτο υπήρξεν η μόνη παρηγορία, την οποίαν έσχον κατά τη διάρκειαν των πέντε εβδομάδων, τας οποίας διήλθον εις την πατρίδα μου».

Συναντήθηκε με πολλούς οπλαρχηγούς και Φιλικούς. Όπως φαίνεται έγιναν πολλές συζητήσεις και εδόθηκαν οι τελευταίες οδηγίες. Δεν είναι τυχαίο το ταξίδι πολλών αγωνιστών στην Κέρκυρα λίγο καιρό πριν την Επανάσταση, μεταξύ αυτών και του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος έγραψε στα απομνημονεύματα του « ...επήγα εις τους Κορφούς με την πρόφασιν να ζητήσω 4000 τάληρα απο μισθούς μου του Μέτλαντ, και δια να ανταμώσω τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον αντάμωσα, εκάθησα 30 ημέρες και επέστρεψα οπίσω εις την Ζάκυνθο,- εκεί ωμιλήσαμε πολλά περί της υποθέσεως». Ακόμη αναφέρει ότι ο Καποδίστριας «εζύγωσεν εις τον Κολοκοτρώνην και του είπεν εις το αυτί: -Εφέτος κάνομε Πάσχα εδώ εις τους Κορφούς και του χρόνου εις την πατρίδα σου τον Μωριάν...»

Σε μία επίδειξη της εξαιρετικής διπλωματικής ευφυίας του, ο Ιωάννης Καποδίστριας παρέδωσε στους οπλαρχηγούς και στους Φιλικούς μία επιστολή, με την οποία τους απέτρεπε από οποιαδήποτε επαναστατική κίνηση. Μια τέτοια επιστολή – αν λάβει κανείς υπ’ όψη του ότι, οι περισσότεροι οπλαρχηγοί ήταν αγράμματοι και ότι θα μπορούσε πολύ εύκολα να δώσει προφορικά αυτές τις εντολές που τους έδωσε γραπτά – δεν μπορούσε παρά να έχει μόνον ένα σκοπό: να αποπροσανατολίσει τους αντιπάλους του, που τον παρακολουθούσαν στενά. Τους λίγους μήνες που έμεινε στην Κέρκυρα του δόθηκε η ευκαιρία να δει από κοντά τον τρόπο όπου ο άγγλος αρμοστής Μέτλαντ ασκούσε την πολιτική του. Μία πολιτική βάρβαρη που καταστρατηγούσε τη συνθήκη του Παρισιού. Ζήτησε από τον Τσάρο να μεταβεί στην Αγγλία για να διαμαρτυρηθεί για την πολιτική κατάσταση στα Επτάνησα. Έφυγε από την Κέρκυρα στις 18 Μαΐου 1819 με προορισμό το Λονδίνο αφού πρώτα πέρασε από το Παρίσι.