π. Βασίλειος Βολουδάκης
Ο π. Βασίλειος Βολουδάκης είναι προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Πευκακίων ο οποίος βρίσκεται στην οδό Ασκληπιού 38 κάτω απο τον Λυκαβητό.
Επιπλέον είναι υπεύθυνος συντάξεως του μηναίου περιοδικού "Ενοριακή Ευλογία" το οποίο έχει πανελλήνια και όχι μόνο προβολή.
Εχει αναπτύξει αναλυτικά το θέμα Εκκλησία και Πολιτική και με ομιλίες και με γραπτά κείμενα. Η εισήγησή του στο συνέδριο με θέμα "Εκκλησία και Πολιτική, ενα θέμα ταμπού" που πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ,υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς, διευκρινίζει και αποσαφηνίζει το φλέγον αυτό θέμα. Εξηγεί και αναλύει επίσης την τεράστια διαφορά του Ι.Καποδίστρια ως πολιτικού σε σχέση με τους συγχρόνους μας πολιτικούς.
Την Ενότητα αυτή την χωρίσαμε σε κατηγορίες βάσει των θεμάτων που έχει αναπτύξει ο π. Βασίλειος σε τηλεοπτικές εκπομπές. Ετσι έχουμε δημιουργήσει κατηγορίες όπως Εκκλησία και πολιτική, Παιδεία, Καποδίστριας ,Θεολογία.
Ο π. Βασίλειος Τσιμούρης είχε καλεσμένο τον π.Βασίλειο Βολουδάκη στην εκπομπή «Μαζί με τους Γονείς» στις 14 Ιουνίου 2006 με θέμα "Ψυχή και Ψυχιατρική".
Ο π. Βασίλειος Τσιμούρης είχε καλεσμένο τον π.Βασίλειο Βολουδάκη στην εκπομπή «Μαζί με τους Γονείς» στις 29 Νοεμβρίου 2006 με θέμα "Κατ' οίκον εκπαίδευση ".
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Το άρθρο της εφημερίδος σας με αναφορά στον μακαριστό Διάκονο π. Τιμόθεο Λαγουδάκη, στην εποχή της Δικτατορίας, με γύρισε πολλά χρόνια πίσω, στα φοιτητικά μας χρόνια, στα χρόνια που αγωνιζόμαστε για να αποκτήση και πάλι η Πατρίδα μας την πορεία που την έκανε από τα πανάρχαια χρόνια να ξεχωρίζη από όλα τα έθνη, κι ας ήταν αυτά υπερδυνάμεις (όπως οι Πέρσες) και εκείνη μικρή, αλλά όχι ασήμαντη, όπως κατήντησε σήμερα.
Το τραγικό είναι πως οι τότε αγώνες δεν έπιασαν τόπο, αφού η Πατρίδα μας κατήντησε πιά όχι μόνο ασήμαντη αλλά και περίγελως της οικουμένης, από τα έργα και τις ημέρες των τάχα δημοκρατών που μας κυβέρνησαν στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Ο π. Τιμόθεος ήταν 11 χρόνια μεγαλύτερός μου, αλλά στο Πανεπιστήμιο ήταν μόνο ένα έτος πριν από μένα. Η συνεργασία μας ήταν αδελφική και με απόλυτη αρμονία. Είμαστε ταυτόσημοι στο ότι η Εκκλησία πρέπει να έχη αποφασιστικό ρόλο στη ζωή των χριστιανών, στην καθημερινή τους ζωή, και όχι μόνο μέσα στο Ναό.
Πριν ακόμη αρχίσουν οι πρώτες οργανωμένες φοιτητικές αντιδράσεις εναντίον της δικτατορίας, ο π. Τιμόθεος παρακινούσε τους φοιτητές της Θεολογικής να αντιδράσουν, εκινείτο δε με άνεση, γιατί, σαν κληρικός, δεν μπορούσε να χαρακτηρισθή κομμουνιστής και η ζημιά που έκανε στο καθεστώς ήταν μεγαλύτερη.
Παρά ταύτα, είχε κληθεί αρκετές φορές στην Ε.Σ.Α. σε ανάκριση από τον γνωστό Χατζηζήση αλλά και τον Θεοφιλογιαννάκο, τους δε διαλόγους, που είχε με αυτούς, τους υπαγόρευε σε μένα, γιατί δακτυλογραφούσα, και, κατόπιν, έδινε τις δακτυλογραφημένες σελίδες στους δημοσιογράφους για να γνωστοποιηθούν από τους ραδιοσταθμούς του εξωτερικού.
Στις μοναδικές φοιτητικές εκλογές 24-11-1972 τον ψηφίσαμε 43 φοιτητές και στην καταμέτρηση βρέθηκαν μόνο 28 ψήφοι! Ευθύς, έγραψε Πρακτικό ψηφοφόρων, το οποίο υπογράψαμε όλοι, όσοι τον είχαμε ψηφίσει. Πολλά παρόμοια Πρακτικά είχαν συνταχθεί από φοιτητές διαφόρων Σχολών το Πρακτικό, όμως του π. Τιμοθέου ήταν το μοναδικό που δόθηκε στη δημοσιότητα γιατι απαιτούσε τόλμη, και δημοσιεύθηκε πρωτοσέλιδο στο «Βήμα» Κυριακή πρωί 26-11-1972!
Στις ημέρες του Πολυτεχνείου είχε γνωρισθεί με τη φοιτήτρια τότε Μαρία Δαμανάκη και πηγαινοερχόταν αρκετές μέρες πριν τις 17 Νοεμβρίου 1973 στο Πολυτεχνείο, μεταφέροντας φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης στους έγκλειστους φοιτητές.
Αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητός του ήταν να απαγορεύση η Γενική Ασφάλεια την εις πρεσβύτερον χειροτονία του στον Ναό μας , παρ’ ότι όλα ήσαν έτοιμα ‒είχαμε ετοιμάσει και τρεις εκατοντάδες χειρόγραφες προσκλήσεις‒ και παρά το γεγονός ότι οι υπηρετούντες στο Ναό είχαμε μεταβεί εν σώματι στην Αρχιεπισκοπή για να παρακαλέσουμε να επιτραπή η χειροτονία και να μη γίνη στην Κρήτη, όπως είχε αποφασίσει η Ασφάλεια, για να αποτρέψη αντιστασιακό συλλαλητήριο στην καρδιά της Αθήνας με την αφορμή της χειροτονίας.
Αρνήθηκε να χειροτονηθή στην Κρήτη και έφυγε από τη ζωή Διάκονος , αφού λίγο πριν τη μεταπολίτευση σκοτώθηκε σε τροχαίο στις 25 Μαϊου 1974! Η Εκκλησία με τον π. Τιμόθεο Λαγουδάκη, και με πολλούς άλλους κληρικούς, αντιστάθηκε στη δικτατορία. Το ίδιο πρέπει να κάνη πάντοτε, γιατί και σε δημοκρατίες απειλείται η ακεραιότητα του ανθρωπίνου προσώπου, όπως απειλείται και σήμερα, που οι πολιτικοί μας δεν έχουν ούτε ιδανικά ούτε αυταπάρνηση. Η αξίωση να μιλάη η Εκκλησία στη δικτατορία αλλά να σωπαίνη στη φαύλη δημοκρατία είναι μεγάλη πολιτική πονηρία. ΄Η μάλλον, είναι η πιο βίαιη επιβολή δικτατορίας εναντίον του εξοχήν χώρου της ελευθερίας, που είναι η Εκκλησία!
Βασίλειος Ε. Βολουδάκης