Χριστὸς ἀνέστη! Ἀνοίγουν
καὶ ὑμνολογοῦν τὰ χείλη.
᾽Εχθροὶ καὶ φίλοι σμίγουν
καὶ γίνοντ’ ὅλοι φίλοι,
Χριστὸς στὸ θρόνο ἀνέβη
κι ἀγάπη βασιλεύει!
Ὁ Θάνατος ἐχάθη,
ὁ ᾋδης ἐνικήθη,
ἀφάνισε τὰ πάθη
κι ἐνδόξως ἀνεστήθη
ὁ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου,
ὁ Πλάστης καὶ Θεός μου.
῾Ημέρα δοξασμένη,
χαρμόσυνη, μεγάλη!
῾Η φύσις ἀνθισμένη
«Χριστὸς ἀνέστη!» ψάλλει.
Κώδων χαρᾶς σημαίνει...
Χαρῆτε, λυπημένοι!
Τὸ μέγα Πάσχα σπέρνει
παντοῦ χαρὲς κι ἐλπίδες,
κόκκιν’ αὐγὰ μᾶς φέρνει
κι ὁλόχρυσες λαμπάδες
καὶ ὕμνους καὶ τραγούδια.
Ἀριστομένης Προβελέγγιος
Πηγή : Αναγνωστικό Ε' Δημοτικού 1957
