Μέσα στὴν τάξη τοῦ Κωστάκη, πάνω σ’ ἕνα ὡραῖο τραπεζάκι, εἶναι τοποθετημένα μερικὰ ἀνθοδοχεῖα. Τὰ παιδιὰ φροντίζουν πάντα μὲ τὴ σειρά τους νὰ τὰ στολίζουν μὲ λουλούδια τῆς ἐποχῆς: μενεξέδες, κρίνα, τριαντάφυλλα, μαργαρίτες, γαρύφαλλα καὶ ἄλλα, ποὺ κάνουν τὴν τάξη πρόσχαρη καὶ γελαστή.
Λένε πὼς τὰ λουλούδια, ὅπου καὶ ἂν βρίσκωνται, εἴτε στοὺς κήπους, εἴτε στὰ λιβάδια, εἴτε στὰ δάση, ἔχουν τὴ συνήθεια νὰ κρυφομιλοῦν μὲ τὸν ἀέρα καὶ μὲ τὶς πεταλοῦδες.
Νά τί ψιθύριζαν κάποτε τὰ λουλούδια στ’ αὐτιὰ τῶν παιδιῶν σιγανὰ σιγανά, ἔτσι ποὺ κανεὶς ἄλλος δὲν μπόρεσε νὰ τ’ ἀκούση.
- Ἀγαπημένα μας παιδιά, ξέρετε γιατί τὰ πέταλά μας εἶναι ἁπαλὰ σὰν τὸ βελοῦδο; ξέρετε γιατί μυρίζομε ἔτσι ὡραῖα; Γιατὶ κάθε
μέρα μᾶς ζωογονεῖ ὁ ἥλιος μὲ τὸ φῶς του, μᾶς νανουρίζει μὲ τὰ χάδια του ὁ καθαρὸς ἀέρας καὶ μᾶς λούζει ἡ πρωινὴ δροσιά.
Καὶ σεῖς εἶστε λουλούδια σὰν κι ἐμᾶς. Γι’ αὐτό, ἂν θέλετε καὶ σεῖς νὰ κάμετε ροδοκόκκινα μάγουλα, νὰ ζῆτε ὅσο μπορεῖτε περισσότερο ἔξω, στὸν καθαρὸ ἀέρα καὶ στὸν ἥλιο, νὰ λούζετε ὅλο σας τὸ σῶμα μὲ τὸ καθαρὸ νερό.
Κοιτάξετε! Μᾶς ἔχετε βάλει ἐδῶ τὸ ἕνα κοντὰ στὸ ἄλλο καὶ κάνομε μιὰν ὄμορφη ἀνθοδέσμη. Τὸ ἴδιο καὶ σεῖς μπορεῖτε νὰ γίνετε
μέσα ἐδῶ μιὰ ζωντανὴ ὄμορφη ἀνθοδέσμη.
Αὐτὰ κάποτε εἶπαν σιγὰ σιγὰ τὰ λουλούδια. Καὶ τὰ παιδιὰ τὰ ἄκουσαν καλά. Γιατὶ στὴν τάξη τοῦ Κωστάκη δὲ βλέπει κανεὶς παιδιὰ χλομὰ ἢ ἀκάθαρτα καὶ ἀκατάστατα. Ὅλα τὰ παιδιὰ εἶναι σὰ μιὰ ἀνθοδέσμη ἀπὸ δροσερὰ λουλούδια.
Πηγή : Αναγνωστικό Β' Δημοτικού 1948
