1 Ἰανουαρίου γράφει τὸ ἡμερολόγιο. Ὁ χρόνος ἀλλάζει. Ὁ παλιὸς φεύγει. Ἔρχεται ὁ καινούργιος. Ὁ παλιὸς δὲν γυρίζει πιά. Ὅπως δὲν ξαναγυρίζει τὸ νερό, ποὺ τρέχει ἀπὸ τὴ βρύση. Ὁ παπποὺς γίνεται πιὸ μεγάλος ἕνα χρόνο. Ὁ πατέρας, ἡ μητέρα, ὁ Παντελάκης, ἡ Κούλα, ὅλοι μεγαλώνομε ἕνα χρόνο ἀκόμη.
Μπάμ! Μπούμ! ἀκούεται νὰ βροντᾷ τὸ κανόνι. Χαιρετᾷ τὸν παλιὸ χρόνο, ποὺ φεύγει, καὶ τὸν καινούργιο ποὺ ἔρχεται.
- Χρόνια πολλά, παππού! εὔχονται τὰ παιδάκια τὸν παππού τους καὶ τοῦ φιλοῦν τὸ χέρι.
- Χρόνια πολλά, παιδάκια μου! Καλὸς κι εὐτυχισμένος ὁ καινούργιος χρόνος, τοὺς εὔχεται κι ἐκεῖνος καὶ τὰ χαίδεύει τρυφερά.
Μὰ ὅταν μείνῃ μόνος ὁ παπποὺς σκέπτεται. Σκέπτεται, πὼς ἦταν καὶ αὐτὸς σὰν τὸν Παντελάκη καὶ σὰν τὴν Κούλα. Καὶ χρόνο μὲ τὸ χρόνο ἔγιναν τὰ μαλλιά του βαμβάκι. Καὶ τὴν ὥρα ἐκείνη θυμᾶται κάποιο τραγούδι :
Ὁ Ἅι - Βασίλης ἔρχεται
μὲ γέλια καὶ μὲ δῶρα.
Καινούργιος χρόνος ἔφθασε
μ’ ἐλπίδες καὶ χαρά.
Ὁ ἄλλος χρόνος ᾽γέρασε
καὶ φεύγει μακριά μας.
Σὰν ὄνειρο ἐπέρασε
μὲ τὴν Πρωτοχρονιά.
Ὁ Ἅι - Βασίλης ἔρχεται,
καινούργιος χρόνος ἔφθασε.
Ὁ ἄλλος χρόνος ᾽γέρασε,
σὰν ὄνειρο ἐπέρασε.
Ὅλοι μαζὶ πάλι, παιδιά,
ἦλθ’ ἡ χρυσῆ, καλὴ χρονιά.
Γιορτάστε τὴν Πρωτοχρονιὰ
μὲ μιὰ καρδιὰ καὶ μὲ χαρά.
Ἀθανάσιος Κόκκινος
Πηγή : Αναγνωστικό Β΄Δημοτικού 1963
