Λίγο πιὸ πέρα ἀκούεται μιὰ φωνὴ τραγουδιστή:
- Βαρκάρης ἐδῶ! Βάρκα γιὰ περίπατο! Εἶναι ὁ Ἀνδρέας αὐτός, ποὺ φωνάζει. Ἡ βάρκα του ἔχει καὶ κουπιά, ἔχει καὶ παννάκι. Ἔνα κουτάκι ἀπὸ χαρτόνι εἶναι ἡ βάρκα τοῦ Ἀνδρέα. Καὶ ὅπως αὐτὸς εἶναι ξυπόλυτος, μοιάζει σὰν βαρκάρης.
- Καλέ, πόσα θέλεις γιὰ ἕναν περίπατο; λέγει ἡ ᾽Αλίκη.
- Ἕνα δεκάρικο.
- Ἕνα δεκάρικο! Εἶναι πολλά, ἀπαντᾷ τὸ κορίτσι. Μὰ τὴν ὥρα ποὺ ἔλεγαν αὐτά, ἔγινε κάτι.
Τὸ χαρτόνι ἔλειωσε καὶ ἡ βάρκα διαλύθηκε.
- Πάει ἡ βαρκούλα μου! φωνάζει ὁ Ἀνδρέας. Τώρα τί θὰ γίνω;
- Τυχερὴ ἤμουν, ποὺ δὲν ἐμπῆκα, λέγει ἡ Ἀλίκη. Ἀλλοίμονό μου, τί θὰ ἐπάθαινα.
Πηγή : Αναγνωστικό Β' Δημοτικού 1963
