(1774-1842)
Ο Βιάρος Καποδίστριας γεννήθηκε στην Κέρκυρα και ήταν γιός του Αντωνίου Μαρία Καποδίστρια και της Αδαμαντίας Καποδίστρια το γένος Γονέμη. Ηταν ο μεγαλύτερος από τα εννιά παιδιά. Μεταξύ των αδελφών του ήταν ο Ιωάννης και Αυγουστίνος. Σπούδασε νομικά στην Πάντοβα της Ιταλίας και αναμείχθηκε στην πολιτική ζωή των Επτανήσων. Διατέλεσε γερουσιαστής Κέρκυρας, μέλος της Εθνικής Ιατρικής Εταιρείας, ενώ το 1818 μυήθηκε και στη Φιλική Εταιρεία.
Ο Βιάρος διετέλεσε μέλος του Πανελληνίου με αρμοδιότητα τα οικονομικά θέματα, υπήρξε διοικητής των Σποράδων και γραμματέας της Γραμματείας Ναυτικών. Προσέφερε στην ίδρυση του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αίγινα, ενώ διατέλεσε και πρόεδρος της διοικητικής επιτροπής του ορφανοτροφείου του νησιού.
Λόγω της δολοφονίας του Ιωάνννη Καποδίστρια επέστρεψε στην Κέρκυρα το 1831, όπου και απεβίωσε το 1842.
Ακολουθεί η επιστολή των προκρίτων της Υδρας όπου τιμούν τον Καποδίστρια Βιάρο και τον πολιτογραφούν ως επίτιμο πολίτη της Υδρας (Πηγή Γ.Ε.Ε. αρ.26, Ετος Γ΄)
Οἱ Ὑδραῖοι ἀπέκτησαν νέον καὶ ἀξιολογώτατον συμπολίτην τὸν Κόμητα Βιάρον Καποδίστριαν. Οἱ ἀναγνῶσταί μας δὲν θέλουν ἰδεῖ μὲ ἀδιαφορίαν τὰ εὐγενῆ αἰσθήματα τῶν πολιτογραφησάντων καὶ τοῦ πολιτογραφηθέντος εἰς τὰ ἑξῆς δύο ἔγγραφα.
Ἡμεῖς οἱ Πρόκριτοι τῆς νήσου Ὕδρας πεποιθότες εἰς τὸν πατριωτισμὸν, τὰς ἀρετὰς καὶ τὴν βαθυτάτην παιδείαν τοῦ Κυρίου Βιάρου Καποδίστρια, αἰσθανόμενοι τὴν ὠφέλειαν, ὅση ἀπὸ τὰ προτερήματα τοῦ ἀνδρὸς τούτου δύναται νὰ προκύψῃ εἰς τὰ Ἑλληνικὰ πράγματα, μάλιστα δὲ εἰς τὴν ὑπέρ πάντων ἀναγκαίαν ἠθικὴν μεταῤῥύθμισιν τῶν Ἑλλήνων ἐπιθυμοῦντες δὲ, διὰ τὰς αἰτίας ταύτας, μὲ τοιοῦτον ἐνάρετον καὶ πεπαιδευμένον ἄνδρα νὰ σχετίσωμεν ὅσον δυνατὸν τὴν νῆσόν μας, ὅπως αὐτὴ, ἥτος οὐκ ὀλίγον συνήργησεν είς τὸν κατὰ βαρβάρων ἀγῶνα, νὰ δυνηθῇ ὅσον ταχύτερον νὰ μεθέξῃ ἀπὸ τὰ ἀγαθὰ τῆς παιδείας. Παμψηφὶ πολιτογράφομεν Ὑδραῖον πολίτην τὸν Κύριον Βιάρον Καποδίστριαν, ἐννοῦντες καὶ θέλοντες νὰ ἀπολαμβάνῃ εἰς τὸ ἑξῆς ἅπαντα τὰ δικαιώματα τοῦ γνησίου καὶ αὐτόχθονος Ὑδραίου. Εἲς ἔνδειξιν δὲ ἐδόθη τὸ παρὸν ἐνσφράγιστον καὶ ἐνυπόγραφον.
Ὕδρα τῇ 10 Ἀπριλίου 1829.
(Ἀκολουθοῦν αἱ ὑπογραφαί.)
Ἀπόκρισις τοῦ Κ. Βιάρου Α. Καποδίστρια,
Πρὸς τοὺς Σεβασμίους Προκρίτους τῆς νήσου Ὕδρας
Τὸ ἔγγραφόν σας τῶν 10 τοῦ ἐνεστῶτος, διὰ τοῦ ὁποίου μὲ ἀναγορεύετε συμπολίτην σας, πρέπει νὰ εἶσθε βέβαιοι, ὅτι καθόσον μ’ ἐτίμησε, κατὰ τοσοῦτον μὲ βαθύτατην εὐγνωμοσύνην τὸ ἐδέχθην καὶ ἀνέγνωσα.
Ναὶ, βέβαια, ἡ Ὕδρα ἔδωκεν ἄνδρας, οἱ ὁποῖοι μὲ κραταιὸν βραχίονα ὑπερασπίσθησαν κατὰ τῶν βαρβάρων τὸ ἔθνος, καὶ πολὺ μᾶλλον, τὸ προτείνειν λόγον περὶ τούτου, ἐν ᾧ Ὑδραῖον μὲ ἀναγορεύετε, ἀποκαθιστᾷ τὴν πρᾶξιν δἰ ἐμε ἐντιμοτέραν.
Λυποῦμαι κατάκαρδα ὅτι δὲν ἀποκτᾶτε, σχετιζόμενος μετ΄ἐμοῦ, τὸ ὅσον ἐγὼ ἀποκτῶ σχετιζόμενος μεθ’ ὑμῶν, διότι ἀποτέλεσμα μόνον τῆς πρὸς ἐμὲ ἀγάπης σας εἶναι ἡ παρ’ ὑμῶν εἰς ἐμὲ συλληφθεῖσα προσδοκία. Ἡ ἠθικὴ μεταῤῥύθμισις, τὴν ὁποίαν κρίνετε ἀναγκαίαν, καὶ ἐπιθυμεῖτε, εἶναι ἔργον τῶν ἴδιων Ἑλλήνων, καθὼς καὶ ὁ καρπὸς αὔτῆς θέλει εἶναι ὅλος ἐδικὸς των. Ἐχάρην, καὶ νομίζω ὅτι δὲν ἠπατήθην, γνωρίζων τὴν προθυμίαν σας γενικὴν εἰς ὅλον τὸ ἔθνος, καὶ εἰς τὸ μέγα τοῦτο κατόρθωμα ἡ τοιαύτη προθυμία εἶναι μέγα μέρος τοῡ ἔργου. Εἴθε νὰ ἤμουν καὶ κατὰ τὴν ἀτομικὴν μου ἱκανότητα τόσον ἰσχυρός, καθὼς εἶμαι ἐνθερμότατα πρόθυμος εἰς τὸ νὰ μαρτυρήσω δἰ ὠφελίμων πράξεων ὅτι εἰμὶ, ὡς μ’ ἐκρίνατε! Καὶ μείνατε ὅτι ἐὰν ἤμουν τοιοῦτος, οὐδαμῶς ἤθελα ἀφήσει ἀκίνητον μέρος αὐτῆς, ἵνα ἀποδείξω πόσον ἀγαπῶ τὴν εὐτυχίαν τοῦ ἕθνους, καὶ πόσον εὐγνωμονῶ πρὸς τὴν πλήρη εὐνοίας κλίσιν τῶν νέων συμπολιτῶν μου πρὸς ἐμέ. ὅμως τοιοῦτος δὲν εἶμαι, ἀλλ’ εἰμὶ, καὶ θέλω εἰμὶ διὰ βίου,
Ὁ συμπολίτης σας Β. Α. Κ.
